1. Spomenik sovjetskog gigantizma
Izgrađen u periodu od 1949. do 1953. godine Univerzitet je skoro 40 godina smatran za najvišu zgradu u Evropi – da bi ga 1990. pretekao Toranj sajmišta u Frankfurtu na Majni. U Rusiji je, glavna zgrada Moskovskog državnog univerziteta zadržala lidersku poziciju još narednih 13 godina, do 2003. godine, kada je u Moskvi izgrađen stambeni kompleks “Triumf Palas”. Visina glavne zgrade Moskovskog državnog univerziteta je 240 metara.
2. Stotine miliona cigle i drugi graditeljski rekordi
Za gradnju čeličnog okvira zgrade bilo je potrebno 40 hiljada tona čelika, a za podizanje zidova – 175 miliona cigli. Onda ne čudi informacija da je za gradnju tako velike zgrade izdvojen isti iznos novca kao i za obnovu poslijeratnog Staljingrada. Takođe, u glavnoj zgradi MGU-a je najveći sat u Moskvi: promjer brojčanika je 9 metara.
3. Borba na pravo za gradnju glavne zgrade između arhitekata 1950-ih
U početku je, izgradnja visokih objekata bila povjerena Borisu lofanu. Ali neposredno pred početak izgradnje, bio je otpušten sa mjesta glavnog arhitekte, a na njegovo mjesto je imenovan Lev Rudnev. Razlog za zamjenu je bio to što je lofan, iako znajući da potrebe zgrade nisu primjerene potencijalnoj lokaciji zgrade (litica Vorobjevo brdo), nije htio da mijenja ništa u projektu i bio je spreman da rizikuje uspjeh cijelog projekta. Lev Rudnev je napravio usklađeniji projekat i prebacio gradilište 800 metara dalje.
4. Karakteristike arhitektonskog dizajna glavne zgrade
Projekat zgrade je osmišljen kao centralni visoki toranj, pored koga se na bočnim stranama nalaze četiri donja dijela konstrukcije, koji se takođe na vrhu završavaju kupolama. Dužina zgrade na najširim dijelovima je preko dva kilometra; a na kraćim – 850 metara.
5. Cijeli grad u jednom neboderu
U glavnoj zgradi MGU-a smješteni su geološki, mehaničko-matematikčki i geografski fakultet, kao i Rektorat, naučna laboratorija, Geografski muzej i Palata kulture. Prema zamisli arhitekte, osmišljen je koncept univerzitetskog kompleksa koji uključuje svu potrebnu infrastrukturu za studente (biblioteka, pošta, trgovine, trpezarija, bazen, telegraf, itd). Tako da, nakon što bi kročio na vrata MGU-a 1. septembra, student nikada ne bi morao napustiti zgradu do kraja školske godine.
6. Pogled sa moskovske “krune”
U dizajn MGU-a Lev Rudnev je predvidio i nekoliko platformi za razgledanja – jer osim činjenice da je zgrada bila najviša u glavnom gradu, ona je također bila na najvišoj tački grada. Ovo mjesto oduvijek poznato pod nazivom “kruna Moskve.” Najviši vidikovac nalazi se na 32. spratu, i pruža pogled na stadion Lužnjiki, hotel “Ukrajina”, Bijeli dom, trg Kudrinskaja i zgradu Ministarstva vanjskih poslova. Malo dalje možete vidjeti Hram Hrista Spasitelja, Hram Svetog Vasilija Blaženog, spomenik Petru I i toranj Šukov.
7. Alternativne vajarske dekoracije
Umjesto petokrake na najvišem tornju zgrade se mogla naći figura Mihaila Lomonosova, ili možda čak Staljina. Ali te ideje su napuštene, jer je smatrano da će toranj sa zvijezdom logički povezati zgradu univerziteta sa drugim staljinističkim neboderima. Zvijezda i vijenci od ćilibara, stakla i aluminijuma su napravljeni u majstorskoj radionici Vere Muhine, kao i ostatak vajarske dekoracije. Umjetnica je predlagala da se ispred glavne zgrade postavi njena skulptura “Radnik i djevojka iz zadruge”, no to je odbijeno.
8. Najbolji sovjetski umjetnici i skulptori su učestvovali u oživljavanju najveće građevine u zemlji
Pored Muhine, u izgradnji MGU-a su učestvovali i drugi vodeći umjetnici i skulptori tog vremena – njih oko 200. Tako je Pavel Korin autor mozaičnog panela sa letećim bojama u sali. Aleksandar Dejneka je radio na izradi predvorju – gdje je stvorio mozaične portrete najvećih svjetskih naučnika. Sergej Konekov i Mihail Anikušin su izgradili skulpture naučnika za Geografski muzej. Autor spomenika Juriju Dalgarukomu ispred kancelarije moskovskog gradonačelnika, Sergej Orlov izradio je bronzane figure sportista na trijemu glavnog ulaza i kompozicije “Mladi u nauci” i “Mladi u radu”, koji se nalaze ispred glavne zgrade na dijelu Lomonosov avenije.Glavni spomenik kompleksa – statua Mihaila Lomonosova – zajedničko je djelo vajara Nikolaja Tomskog i arhitekte Leva Rudneva.
9. Izgradnja Moskovskog državnog univerziteta kao podsticaj za tehnološke inovacije
Tokom izgradnje Moskovskog državnog univerziteta su korišćene inovativne tehnologije u gradnji temelja i metalnih okvira, kako ne bi došlo do problema po pitanjima stabilnosti tako visoke zgrade. Njihov autor je bio tvorac Ostankino TV tornja, Nikolaj Nikitin. On je osmislio strukturu u kojoj pritisak nebodera nije u prizemlju, nego je raspoređen preko njene cijele visine, što je zgradu učinilo pouzdanijom i znatno smanjilo troškove izgradnje.
10. Zgrada MGU-a – rezultat rada deset hiljada ljudi
Partija je bio zadužena za izgradnju ogromne građevine, na čelu sa Komesarom za bezbijednost Lavrentijem Berijem, što nije iznenađujuće. Sve u svemu, za izgradnju je zaposleno oko 10 hiljada ljudi, ne računajući 2,5 hiljade administrativnog i tehničkog osoblja i više od 1.000 inženjera.
(Nikola Kandić / STUDOMAT.ba)