Danas je Svjetski dan poezije. Prvi put je američka pjesnikinja Tesa Webb pokrenula inicijativu za uspostavljanje praznika još sredinom 20. vijeka. Ona je predložila obilježavanje Međunarodnog dana poezije 15. oktobra, u čast datuma rođenja slavnog pjesnika i filozofa Vergilija. Proslave su bile nezvanične, a datum njihovog održavanja ni na koji način nije fiksiran u kalendaru nezaboravnih dana.
Tek 15. novembra 1999. UNESCO je na 30. konferenciji usvojio rezoluciju o uspostavljanju međunarodnog dana, koji je trebao “udahnuti drugi život” svjetskom pjesničkom pokretu. Prvi put praznik je proslavljen 21. marta 2000. godine u Parizu, gdje se nalazi sjedište UNESCO-a.
Datum – 21. mart, dan proljetne ravnodnevice na sjevernoj hemisferi, izabran je kao simbol obnove prirode i kreativne prirode ljudski duh. Glavni cilj Međunarodnog dana poezije bio je da se ukaže na veliki značaj koji književnost ima u kulturnom životu modernog društva.
Sve do renesanse, pjesnička forma je bila poštovana u Evropi kao jedan od glavnih uslova ljepote i bila je praktično jedino sredstvo za pretvaranje riječi u umjetnost. U svim vremenima ljudi su voljeli pjesnike i vjerovali im. Uostalom, poeziju stvaraju osjećaji, emocije, mašta pjesnika.
Stari Grci su pod poezijom podrazumijevali ljudski govor, u svim njegovim manifestacijama. To je i proza, i pozorišna recitacija, i nadahnuti govor i filozofski spor i, naravno, poezija. Danas se poezija čini kao nešto lijepo, neobično, a zapravo i jeste. Samo oni koji znaju vidjeti uzvišeno izvan uobičajenog, mogu uroniti u imaginarni svijet, imaju suptilnu mentalnu organizaciju i dubinu osjećaja sposobni su za pisanje poezije, piše Radiotivat.com.
U okviru 18. Dana Mladih Tuzle prošle sedmice premijerno je prikazan kratki igrani film „Homo faber“. O ovom filmu, ali i ljubavi prema poeziji ekipa RTVTK razgovarala je sa scenaristicama filma, učenicom Lamijom Redžepagić i studenticom Aminom Jahić.
U nastavku pogledajte razgovor.